Cruisen met een Spaceship door LOTR-landschap

Lieve vriendjes, vriendinnetjes, broertjes, zusjes, papa's en mama's.
Inmiddels is dit de derde keer dat ik aan dit verslag begin door stroomstoringen en geen mogelijkheid om het op te slaan. Dus dit is de laatste keer dat ik mentaal al mijn krachten bij elkaar schraap om jullie toch op de hoogte te kunnen brengen van mijn avonturen.
Momenteel zit ik in Fox Glacier, we zouden vandaag gaan hiken op een gletsjer, maar vanwege extreme regenval en slecht zicht is die hike verplaatst naar morgen, ik hoop echt dat hij morgen wel doorgaat!! Vandaag dus een dag niks doen, tijd doden in een cafe en wachten tot de regen minder wordt. En drie keer het zelfde verslag schrijven, holladijee!
Mijn laatste verslagje schreef ik in Auckland toen ik daar een dagje alleen was, de volgende dag bestond uit auto huren, boodschappen doen, dingen regelen, en daarna: on the road again! Met Zodiac, zo heet onze auto, het is een Space Ship Camper die schreeuwt: ik ben toeristisch!!!! Dus illegaal wildkamperen, ho maar, want we zijn oranje en opvallend..
Helaas hadden we de fout gemaakt om eerst de noordkaap boven Auckland te gaan bezoeken. Vele uren in de auto, vele dollars in de tank en niet heel geweldige dingen om te zien. Jammerrrr. Mijn alom geliefde ruggetje maakte de lange zit er voor mij ook niet prettiger op. Onrustig gevoel van de rugpijn ervan het idee dat we door tijdgebrek nu veel gavere dingen niet zouden zien. Dus toen we weer in Auckland waren was ik heel blij en kon het eindelijk echt beginnen.
Hot Water Beach. Het had zo moeten gaan: kuiltje graven, kuiltje stroomt vol met warm grondwater en je kunt chillen met je billen in je eigen bubbelbad op het strand. Helaas hadden wij landrotten ons vergist in de eb en vloed tabel en waren we er met vloed. Dus dat ging niet door. Door naar een mijnschacht waar we je kon wandelen met glowworms op het plafond. Deze kleine beestjes die zorgen voor een groene sterrenhemel waren na de wombat nummer 2 op mijn to-see-lijstje, dus ik was een gelukkig meisje.
Verder naar het zuiden: Rotorua. Een stadje in een prachtig vulkanisch gebied, omgeven door hotspring, warme modderbaden en mineraal meren in alle kleuren van groen tot geel, blauw, oranje, bruin, heel speciaal! De meren hadden namen als Bath of thé Devil en Devils Home (en Blue Lake en Green Lake voor de toeristen met iets minder fantasie).
Lekker nog een middagje in een hot water creek gezeten. Een beekje wat eruitziet als een frans beekje, maar dan met de comfortabele temperatuur van 38 graden. Klein nadeel was dat je achteraf naar rotte eieren ruikt en douches nou niet echt veel aanwezig zijn in onze trip planning. Groot nadeel was dat Louise en ik er na wat rondgespartel achterkwamen dat er gewaarschuwd werd voor wormpjes die via je neus naar je hersenen zouden kruipen in het water. Na onze baddersessie hebben we dus een half uur rochelend en snuitend doorgebracht, maar volgens mij heb ik nu geen wormen in amygdala's en hypothalami.
In Rotorua was een wijk waar Maori woonden, de inheemse bevolking van Nieuw Zeeland. Er was een prachtige houten kerk en de hele wijk zat vol met hier en daar borrelende putten en kokende beekjes. Bizar.
In Central Australia had ik al veel gezien van de Aboriginal cultuur, maar daar werd ik eigenlijk een beetje naar van. Australiers en Aboriginals clashen op vrijwel alle vlakken en Australiers praten alleen maar slecht over rondhangende, dronken inheemse mensen. Dit maakt dat je je als toerist een beetje schuldig voelt als je meer over Aboriginals wilt weten; hoe meer je te weten komt, hoe meer de problemen aan het licht komen. Maar de Maori zijn een heel ander verhaal, andere cultuur, totaal geïntegreerd met blank NZ, veel beter. Het zijn mooie, trotse mensen en NZ is trots op de Maori. Ik vind het een heel intrigerende cultuur in ieder geval.
Na Rotorua door naar Taupo; gratis camping aan een azuurblauwe rivier. prachtig.
In Taupo de lekkerste burgerzaak ooit ontdekt. Mijn vega burger bevatte brie, ei, aardappeldinges, tomaat, mais etc. etc. Tip voor Lonely Planet 1: Beste burgers haal je bij Fish en Chips zaak Eurasia in Taupo, $6! Fish en Chips daar was overigens niet heel geweldig.
We wilden vooral naar Taupo voor de Tongarero Crossing (even kwijt hoe je dat schrijft). Helaas waren de weersvoorspellingen slecht en was de halve track afgesloten vanwege vulkanisch activiteit (goede reden wel). Louise en Judit zijn hem wel gaan doen, maar Refke en ik niet, wij hebben een berg ernaast beklommen vanuit het skidorpje Whakapapa Village. Eerst met een stoeltjeslift omhoog en daarna door de sneeuw naar de top lopen. Op de top was een prachtig uitzicht het Lord of the Rings uitzicht van de Tongarero National Park! Daarna gechilled met een wijntje, in bikini, aan een meertje, met uitzicht op de actieve vulkaan. Leven kan slechter. Enige was wel dat we een beetje in dubio waren of we nou lagen te relaxen op een heilige Maori plek, want er stonden overal houden beelden. Als dat zo was, sorry Maori Goden, zo hadden we dat niet bedoeld.
Die avond over de highway 4 (Tip nummerrrrrr 2 voor de Lonely Planet, prachtige, zachte, groene heuvels die maken dat je spontaan een film wild gaan maken die zich daar afspeelt) naar Wellington.
In het winderige Wellington de volgende dag had iedereen lekker een dagje voor zichzelf. Ik ben naar de bios geweest en ondanks het feit dat het onderwerp sextherapie voor een gehandicapte man best wel zwaar op de maag valt na 6 maanden geen bioscoop te hebben gezien, was het genieten geblazen.
Die nacht de ferry naar Picton, zuidereiland. Hele dag gereden naar het hutje van Chris! (zie Blue Mountains waarbenjij.nu). Chris was een zeer vriendelijke kerel die we in de Flying Fox in Blue Mountains hadden ontmoet en die een zeer goede leidraad voor ons met nieuw-zeeland tips op papier heeft gezet. Hij had een hutje waar we gratis van hem mochten verblijven. Het hutje was een staaltje timmermansvakmanschap op een heuvel met uitzicht op zee dicht bij Hokitika. Na wat gestruggle en rondbellen (we hebben zelfs zijn moeder aan de telefoon gehad) vonden we de sleutel op een verstopt plekje en konden we een nachtje genieten van slapen in een bed, onder de sterren in een huisje. Hmmmm, wijntje erbij, zonsondergangetje, prachtig!
Tip van Chris op het lijstje de volgende dag was Hokitika Gorge, een rivier met melkachtig, lichtgrijs water. En na wat jade zoeken op het zwarte strand aan de kust en een douche in het plaatselijke zwembad van Hokitika op naar het zuiden: Fox Glacier. Waar we dus nu een beetje vast zitten.
Morgen gletsjer proberen, en dan door naar Queenstown via Haast en naar Milford Sound! Yeah!
We verblijven steeds op DOC (Department of Conservation) campings, dat is gratis, of anders heel goedkoop en heel heel heel erg basic. Douches zijn daarom schaars in onze planning en af en toe voel je je ook echt alsof je net van een festival komt, maargoed, overleven we wel. en de keren DAT je dan onder de douche staat zijn goddelijk!
Reizen met zijn 4 gaat prima, het zijn makkelijke dames. Ik merk wel dat ik het heel intensief vind om met 3 meisjes te reizen die ik alledrie natuurlijk nog niet heel erg lang ken, dus daar wordt ik soms wat wankel en onzeker van, dat is best even een goede spiegel soms. maargoed.
Over het algemeen is NZ prachtig! Ik wou dat ik hier veel langer had, maar dat zag ik al wel aankomen.
En Kees, even speciaal voor jou: Ik mis je! er zijn zoveel mooie koeien en ik weet hoe je stiekem altijd een droom hebt gehad om hier te boeren. Ik zou wel met je willen praten hier over de vele blaarkoppen, witrikken en mont belgarde (of hoe heette dat ras van Bertha ook alweer?). Ik maak foto's van de koeien voor je:)
Ik heb veel zin om jullie allemaal weer te zien straks!
Nog 16 dagen, dus 16 kussen!
-x-

PS: feit dat jullie dit zinnetje kunnen lezen betekent dat ik me eindelijk door dit verslag heb weten te worstelen zonder stroomstoringen!!! yaaaaaaaaaayyy