Van bibliotheek naar aardbei-veld-festivals

Dag lieve lezers!!
Na een subtiele hint van Emma onder mijn vorige verslag besefte ik dat het maar weer tijd wordt voor een nieuwe. De reden dat er niet eerder een nieuw verslag was, was dat er gewoon geen hout gebeurde. Bibliotheek-sporten-naarhuis-slapen-bibliotheek-sporten-naarhuis-slapen. Beter zijn mijn cijfers dan ook gewoon goed, anders.. anders baal ik gewoon.
Veel mensen waren al wat eerder klaar dan ik dus mijn gestudeerd werd afgewisseld met afscheidsfeestjes: erg non-alcoholisch, bedroefd omdat ik weer iemand moest gaan missen en jaloers omdat de persoon in kwestie lekker al op reis ging.
De examenperiodes zijn hier wat zwaarder dan wat ik in Nederland gewend ben, maar daarna zijn mensen dan ook extreem gelukkig en vieren ze het ook nog net iets uitbundiger. Donderdag 22 november had ik mijn laatste examen, terwijl ik nog bezig was hoorde ik al een zeer gelukkig man naar buiten lopen die klaar was en zodra hij een stap buiten de deur zetten keihard WOOOOOHOOOOOOOOOO schreeuwde en alle 2000 studenten die in het gigantische Royal Exhibition Building passen om een examen te maken op deed keken. Toen mijn moment van naar buiten lopen dan eindelijk daar was opende een jongen naast mij in de deuropening een fles champagne en haalde 4 glazen uit zijn tas om op het gras recht voor de uitgang zijn vrijheid te vieren.
Die middag hebben Anna en ik besteedt aan het kopen van goedekope prullen om in te pakken zodat we onze buitenlandse vrinden konden introduceren met het fenomeen Sinterklaas. "Ja, het is bijna als Kerst, maar dan eigenlijk net niet, het is niet Santaclous, maar Sinterklaas. En hij is dun en niet dik. En we doen cadeaus in een schoen in plaats van een sok. En hij heeft Zwarte Piet in plaats van elfjes, die overigens zwart is omdat hij door de schoorsteen komt en niet omdat blanke nederlanders zich beter voelen dan zwarte mensen, nee echt niet. En hij woont in Spanje, niet de Noordpool. Ja, hij heeft ook een dier als vervoermiddel, maar dan een paard, geen rendier. Nee, dit is allemaal niet verzonnen, wij vieren dit feest echt"
Die avond nog uitgeweest, maar niet te laat gemaakt (ongetwijfeld hebben anderen het zeer zeer laat gemaakt), want de volgende dag: STRAWBERRYFIELD FESIVAL!! Busje geregeld, volgepropt met een bij elkaar geraapt zooitje mensen die elkaar nauwelijks kenden, maar allemaal naar hetzelfde festival moesten en op naar zomervakantie!!!
Na ongeveer 4,5 uur in de auto, pompende beats en blikjes bier (uiteraard niet voor de bestuurders) om alvast in de stemming te komen aangekomen in een groot bos waar je gewoon je tent naast iedere boom kon zetten en iedere auto naast je tent en die boom. Barend had nog eventjes een klein boomstammetje geraakt die de bus+8 inzittenden een halve meter de lucht in lanceerde, verscheidene bierfonteinen in de auto veroorzaakte en een deel van de bumper van de auto verwijderde (schade valt uiteindelijk mee, traumatische ervaring ook). Tent opzetten, allemaal bij elkaar, we hadden een gezellig kampje van zo'n 15 mensen schat ik, en op naar het terrein! BYO (bring your own) alles: eten, drinken, wijn, goon, tequilla, wodka enzovoorts: het mocht allemaal het terrein op! Om het nog goedkoper (en veiliger) te maken voor iedereen was zonnebrand en water gratis te verkrijgen. Stampende beats (ein-de-lijk! Ik had mijn vrienden House, Minimal en Techno zo gemist!), extreem verklede mensen (iedereen letterlijk iedereen was verkleed als pikachu, watermeloen, aardbei, bosslet, oosterse prinses of had op zijn minst de nodige accesoires: bloemen, glitters, facepaint, bunny-oren, spacende zonnebrillen).
Vrijdag lekker de examens van me afgestampt tot uurtje of 5, prima nachtje en met mijn kopje ochtend koffie al van beats van heb ik jou daar genieten. Graadje of 30, goed drinken (ook water), eten, zonnebrand, schaduw, sproeiers, fijn leventje zo. Lekker in het gras (of eigenlijk meer verbrand hooi van de droogte) chillen, mensen kijken en fijne beats op de achtergrond. Letterlijk het enige echte nadeel van dit festival was dat het fijne warme weer, de snelle stampende voetjes en de droge lucht ervoor zorgden dat iedereen zich een heel weekend lang in een wolk van stof bevond. O-ver-al zat stof, Lauren had het erover dat ze een kolenmijn leegsnoot in haar zakdoek en Rosie kon na 1 avond al niet meer praten en moest steeds in iemands oor kruipen om iets te zeggen (meestal was dat: I hate the dust and I just want to talk). Maargoed, dat was dus het enige.
Anna was even niet zo lekker van de hitte, dat was wel even schrikken, maar gelukkig was de EHBO heel goed en stond ze na een paar uur weer op de benen. Heerlijke zaterdag avond gehad met heerlijk veel gin, dat ging even mis. Zondag was het 38 graden en dat is toch wel heel erg zwaar te verduren met zo'n extreme hangover. Dat is warmer dan je lichaam he?! Hele dag geleefd op 1 appel (anders kwam het er linea recta weer uit), op een luchtbed gechilled in de schaduw en mij mentaal voorbereid dat ik in die staat zou moeten gaan rijden naar huis aan het einde van de dag, kon me niet voorstellen dat dat ooit goed zou gaan. Maar gelukkig met een ronkende airco en rustig muziekje op de achtergrond hebben we de trip naar huis overleefd. Onder de douche, stof weg het putje in. Kleren in de was, zo stoffig dat de wasmachine moest hoesten. En naar bed. Hmmm dat was echt een heel heel fijn weekend.
Goed begin van de vakantie, dit festival maakte me in 1 klap rustig, relaxt en in vakantie stemming na alle tentamenstress.
Lekker nog ongeveer 10 dagen in mijn huisje in melbourne (NOG MAAR 10! aahh Melbourne ik ga je missen!). Het huis is nog steeds heel fijn, enige wat echt vervelend is is dat de deurklinken in het hele gebouw onder stroom staan, dus dat ik steeds eerst mijn nagel er tegenaan moet tikken om een minder grote schok te krijgen. Deze gewoonte heb ik nu trouwens ook met andere deuren, waardoor ik al de vraag kreeg of ik OCD heb ofzo. fijn. wel.
maargoed, dat is de enige klacht dus dat is fijn.
Louise komt over 2 dagen al, of 1,5 eigenlijk. Superveel zin om haar alle dingetjes in melbourne te laten zien en ook heel fijn voor mij om alle dingetjes nog 1 keer te zien voor ik wegga. Soort van therapeutische afsluiting van een fase voordat ik naar de nieuwe ga: reizen voor 2 maanden yaaaaaay!! Jeetje dan zit ik hier al 5 maanden bijna. Kan bijna beginnen met aftellen. oei.
Anyway, nu ga ik slapen, nog mijn laatste festival slaap gebrek wegwerken,
Ik hoop snel van jullie te horen hoe het met jullie gaat allemaal!!
heel veel zoenen en kussen!!