Bus-vliegtuig-auto-vliegtuig-bus-camper

Dag lieve lieve schatten,
Allereerst natuurlijk allemaal een heel erg verschrikkelijk gelukkig nieuwjaar!! Ik hoop dat jullie lekker van veel oliebollen, appelflappen, vuurwerk en sterretjes hebben mogen genieten en dat het een supermooi 2013 wordt!
En Hanneke en Kees: gefeliciteerd met jullie trouwdag:)!!

Mijn vorige verslag was nog in Byron Bay, lang geleduh!
Even vanaf daar weer verder denken dan. Na afscheid te hebben genomen van Byron en van onze 8 reisgenootjes daar zijn Louise en ik op de bus naar Sydney gestapt. Ik moet toegeven dat ik van tevoren steen en been heb geklaagd over het feit dat de reis 13 uur ging duren en ik sowieso nooit lekker zou kunnen slapen in een bus (we namen hem overnacht) en bladiebla. Gelukkig negeerde Lo dat allemaal een beetje, want toen het moment dan daar was bleek dat we 1. door in de bus te stappen een gi-gan-ti-sche onweersbui en centimeters-overstroomde tenten misliepen en 2. vet veel ruimte in de bus hadden zodat we onze lange Nederlandse ledematen fijn konden uitstrekken en zowaar gewoon om half negen 's ochtends pas wakker werden na een zeer bevredigende nacht slaap. Dus dat weet ik dan ook weer, 13 uur bus kan meevallen.
Maargoed, toen waren we in Sydney, G'day Backpackers hostel, moet je echt nooit maar dan ook nooit heen. Echt zo'n eastcoast party hostel met veel te jonge mensen aan veel te veel alcohol.
Sydney zelf was op zich prima, ik geloof absoluut niet dat ik gezien heb van Sydney wat er te zien viel, want ik vond het vrij leeg en snel met mooi aangeklede mensen die haasten naar hun werk. Wel gaaf om het opera gebouw te zien en Harbor bridge, toen dacht ik wel even: wow ik ben aan de andere kant van de wereld - nog steeds.
De volgende dag zijn Lo en ik voor 3 dagen naar een hostel in Katoomba, midden in de Blue Mountains geweest. Dat was het leukste hostel waar ik ooit geweest ben, Lo en ik kunnen er maar niet over ophouden tegen iedereen haha. Dus daar ga ik weer: De muren hadden allemaal prachtige kleuren, beetje mexicaans uiterlijk, er was gratis pannenkoekenontbijt en de eerste avond dat we er waren vielen we met ons neus in een gratis, met liefde bereide, pasta maaltijd als traktatie van de hostelbaas. Verder was internet en telefoon tussen 6 en 9 's avonds verboden, en dat in combinatie met de gluwein en tim-tam koekjes die rond die tijd bij de prijs inbegrepen bleken te zijn maakte dat je na 1 avond al het hele hostel kent en gezellig spelletjes met elkaar deed.
Ook nog een Kiwi (Nieuw-Zeelander) tegen gekomen die ons alle ins en outs van het zuider eiland heeft verteld, dus we weten nu precies waar we heen moeten strakjes, superfijn! we mogen ook in zijn hut slapen ergens op de route en hij zou zijn ouders bellen, dan mogen we daar ook een nachtje slapen haha
De Blue Mountains waren ook prachtig! Er staan een paar foto's bij mijn vorige verslag.
Met pijn in ons hart verlieten Lo en ik op 23 december het hostel, helaas stond alles al vast voor de kerst, anders was het de ideale kerstplek geweest.
Kerstavond in Sydney met Tirza, Jakob, Refke, Judit, Judits zusje en Lo. Picknick op Bondi beach (clicheeeee) viel helaas letterlijk in het water. Regen.. En bovendien was ik weer beetje ziek. Gelukkig hebben we later op de avond, en toen ik me ook weer beter voelde, lekker kerst-kangoeroe burgers gegeten in het hostel. Ook ik.
De volgende ochtend extreem vroeg (in Nederland was kerstavond nog maar net begonnen) op het vliegtuig naar Hobart, Tasmanie.
Hier kwamen we in The Pickled Frog, een zeer gezellig hostel met een Kerstlunch en een film middag, wat het kerstgevoel zeer ten goede kwam. En Door!! ik kwam daar dus Seth tegen!! dat had je vast al gehoord, echt TE toevallig!
Volgende dag de huur auto opgehaald en 3 daagjes lekker wild kamperen en hiken in Tasmanie (lees: extreem koude nachten trotseren, jaja.. het is koud in Tasmanie en koud in NZ..) Tasmanie is echt prachtig! Jammer dat we maar zo weinig tijd hadden, maar gelukkig ligt NZ nog voor de boeg:)
Na 3 dagen vol de natuur in was iedereen extreem gechilled en waren we bijna vergeten dat het festival begon op de 29ste, gelukkig kwam er toch ergens een helder moment en moesten we ons ineens terughaasten naar Hobart om nog op de 29ste in Marion Bay bij Falls Festival aan te komen!
Alles was dus goedgekomen met de kaartjes van Louise en mij, we hebben nieuwe gekregen van de organisatie, pfiew!

Falls Festival NYE:
- leuke bands, maar helaas niet echt mijn cup of tea, alleen The Hives en Ash Grunwald waren echt fenomenaal
- geweldig leuke buren: 1 stel van 30 plus (verder niet naar vragen, gewoon 30 plus) die regelmatig aan de "paracetamol" waren en daardoor hilarische verhalen hadden over hun "paracetamol-ervaringen". Verder een groep jongens die we helaas pas de laatste avond beter leerden kennen, maar met hen erbij maakte het wel dat op het moment van 12 uur we met een groep van zo'n 12 mensen stonden die elkaar nog maar net kenden, was heel gezellig!
- bleek dus dat je geen gas en geen alcohol mee mocht nemen. Waar Strawberry Fields echt lang leve de goedkope zelf meegenomen maaltijden en goon was, mocht dat hier dus niet. Wij hadden 8 liter goon en maaltijden voor elke dag voor niks mee.. Enfin, goon ingeleverd bij de ingang, maar wel stiekem een gasflesje gehouden om de hamburgers die we mee hadden te bakken binnen in onze tent. Dat rebelse idee was van Louise en daar waren we haar allemaal dankbaar voor:) De buurjongen hoorde het geknetter van de burgers en dacht dat zijn auto stuk was, dus die ging zijn motorkap even bekijken. Bovendien stinkt onze tent nu erg vreselijk vies naar burger, maar het was het waard, het was het waard.
De alcohol kwam ook wel goed hoor, de buren hadden genoeg. vooral de 30 plussers, want ja: welke beveiliger gaat er nou een auto van verstandige 30 plussers helemaal binnenste buiten keren? Precies, die hadden gewoon een voorraad waar je u tegen zegt en gelukkig mochten wij in ruil voor chocolade-mint koekjes en gezellig geklets een paar goede glazen wodka meedrinken. Toch fijn, dan heb je tenminste en kater op 1 januari.
- Grote domper van het festival: het was 10..9..8..7..6..5..4..3..2..1.. 2 minuten stil want er was een stroomstoring. Niks geen vuurwerk, confetti, geschreeuw vanaf het podium. Beeeeetje jammer, volgend jaar maar weer lekker aan de vuurpijlen:(
gelukkig hadden we wel oliebollen voor een dollar, dus in dat opzicht toch nog wel een nieuwjaarsgevoel gehad:) En natuurlijk was het gewoon een heel leuke avond met al onze lieve buurtjes!
- Oh wel een heel leuk ding van het festival was The Village, een soort parade achtig iets waar waanzinnige trommel shows werden gegeven, waar dames in kokette jurkjes lieten zien dat ze benen in hun nek konden leggen en waar gigaspannende acrobatische kunsten werden uitgevoerd!

Nouja 1 januari dus kater..

En vanochtend om 4am opgestaan om naar Auckland te vliegen.
Alle rest (Judit, Refke en Lo) komen morgen pas, maar dat is wel prima. Ik zit in een leuk hostel met gezellig meisjes op mijn kamer en zometeen als ik mijn kussen ruik zink ik toch weg in een coma om mijn festival moeheid weg te slapen en de 4-uur-opsta moeheid.
Ja toen ik vandaag de hele dag alleen was en eerst naar Melbourne vloog, daar 4 uur moest wachten en toen naar Auckland vloog voelde ik me wel even best wel groot. Ik had me namelijk helemaal niet verveeld, de hele dag niet. En jezelf kunnen vermaken vind ik echt een grotemensending:) haha
Anyway,
morgen campert huren en dan lekker NZ verkennen! 3 weekjes en dan begin ik aan mijn terugreis jongens!

2013 zoenen en knuffels!