Fase 1: Jetlag, Kamer zoeken en Socializen

Dag lieve Dutchies!
Toch maar een waarbenjij.nu, dan kunnen mensen die het leuk vinden het volgen en mensen die het niet leuk vinden het gewoon niet volgen. Veel makkelijker dan mail bij nader inzien. Je mag het lezen, je mag het ook niet lezen.
Ik ben nu een week weg, wat echt veel veel langer lijkt. Ik heb zoveel mensen ontmoet, ben zo vaak verdwaald en heb zoveel dingen geregeld dat het lijkt of ik hier al een maand zit!
Mijn vlucht hierheen ging prima, naar omstandigheden was het prettig zeg maar. Omstandigheden = meisje naast me wat vliegtuigziek was, of hoe dat heet, en de hele tijd moest overgeven, een heel heel heel smerig ontbijt van Korean Air (serieus, als iemand je ooit na 9 uur in een vliegtuig de keus westers ontbijt of koreaans ontbijt voorstelt, al-tijd westers nemen, want koreaans ontbijt blijkt dus een soort van zoute rijstpap te zijn met groene thee - en zeewierblaadjes waar je opzich al misselijk van wordt en helemaal als je totaal bent doorgeventileerd met vieze vliegtuig-airco-lucht) en gewoon lang zitten en je vervelen. Al moet ik zeggen dat het met mijn rug nog wel heel goed ging eigenlijk, dus dat was fijn.

Eenmaal in Melbourne werd ik helemaal doorzocht op houten souvenirs, modder onder mijn schoenen en binnengesmokkeld voedsel opdat ik geen parasieten of vreemde, exotische, Europese diersoorten mee het land in zou brengen en een plaatselijke wereldramp zou veroorzaken. Over het algemeen eigenlijk, die Australiërs lijken allemaal überchill en relaxed, maar ondertussen zit daar een partij regels achter waar zelfs Nederlanders u tegen kunnen zeggen (zie later bij het onderwerp "fiets").
Ik kon gelukkig lekker naar Louisa's huis, wat echt heel chill was. Ze woont in een soort van gipsy-hippie huisje, een omgebouwde paardenstal eigenlijk, in de achtertuin van een huis in Northcote. Het huis is aangekleed met kaarsen, kleden, schilderijen, kussens en veel muziekapparatuur. Northcote is een van de wijken in Melbourne waar de hipsters floreren, muziekanten, schilders, zangers en op andere manieren spirituele, creatieve, supersupervriendelijke mensen genieten hier van de vele barretjes, tweede handswinkeltjes en toko's. Maargoed, het is heel relaxt om vanuit Louisa's huis een kamer te zoeken, ze is echt heel chill, makkelijk en laat me gewoon helemaal mijn eigen ding doen hier.

Toen eerste avond gelijk een meeting met musex-people, dat is de exchange student studentenvereniging hier. Was heel gezellig en ik heb ook gelijk een paar heel leuke mensen ontmoet, dus geen moment alleen geweest eigenlijk.
Mijn lichaam wilde de eerste dagen, of nog steeds eigenlijk wel, niet wennen aan het ritme hier. Eerste keer dat ik een jetlag heb, jetlags zijn echt niet niet niet chill! Vooral opstaan 's ochtends is vreselijk. Als ik hier om 10 uur opstond, dacht mijn lichaam dat het 2 uur 's nachts was zie je..

Verder heb ik gelijk een fiets gekocht, een hele mooie, rode, beetje vintage fiets. Alle melbourne-peeps rijden op mountainbikes (ookal zijn er geen mountains hier..), dus die halen me constant in, maar ik zag mezelf echt niet in horizontale toestand door de stad fietsen, dus dan maar wat langzamer fietsen. Je bent hier verplicht (en melbourne-verplicht is heel wat anders dan amsterdam-verplicht) om met .. een .. helm te fietsen. Mylord, maargoed iedereen doet het dus je raakt er wel aan gewend. Verder moet je uiteraard links fietsen, ik heb al aardig wat toeterende automobilisten achter me gehad omdat ik in mijn automatisme de rechterweghelft koos. Bovendien fiets je heel vaak gewoon random tussen de auto's, ondanks dat de helft van de mensen hier een fiets heeft en er ruimte zat zou zijn voor fietspaden moet je als fietser gewoon heel brutaal tussen de auto's fietsen op sommige stukken. Heel gevaarlijk als je het mij vraagt (vandaar de helm misschien) dus ik fiets graag op de stoep hier, geen idee of dat mag.. Oké genoeg fietsverhalen.

Kamer zoeken is niet helemaal mijn ding, ik wordt daar stressig van, al heeft iedereen dat op zich wel volgens mij. Kamers zijn hier waan-zin-nig duur, ik heb nu een kamer die aan de dure kant is, wel heel chille plek. In Brunswick, een soort studenten-hipster wijkje vlak boven de universiteit. Ondanks dat ik al dat contract heb getekend zoek ik nog wel met een half oog verder naar iets goedkopers anders heb ik straks geen geld meer over om te reizen.. Ook maar op zoek naar een baantje hier eigenlijk.

Deze week ben ik nog vooral bezig met dingetjes regelen voor de universiteit, maandag de 23ste begin ik echt met lessen. Ben benieuwd.
Ohja en ik ben ook nog van plan om te kijken of ik hier kan roeien op de Yarra. Is wel vet als ik straks kan zeggen dat ik geroeid het op de Yarra :)

Verder had iedereen die het tegen me heeft gezegd gelijk: Melbourne is volgens mij echt een heel leuke stad. Supervriendelijke mensen, mensen maken super makkelijk contact. In de trein, gewoon bij mensen thuis, je wordt overal voor uitgenodigd en echt iedereen zegt "no worries", wat ook daadwerkelijk een zorgen-verlagend effect heeft op mij.

Volgende keer weer meer verhalen.
Hoe is het met jullie? Niet denken: ik schrijf wel iets heel korts, want lisa heeft geen tijd/internet, want dat is niet waar. Dus spaar me de juicy details niet ;)
En als ik iemand vergeet te schrijven, stuur dan even de mail door, dankuuuuuu!
Heel veel kussen!